Merhaba sevgili blog okuyucuları...
Bugün yaşadığım garip bir olayla yazıma başlamak istiyorum muhteremler. Gece gene hayalgücünü sınırlayacak zıpır rüyalarımın ardından sabah yatağımdan saatimin burkucu sesiyle uyandım. Yapılması gereken işlerimin kafamda çınlamalarını dinlerken sabah duşumu yapmak üzere banyomu yapmaya doğru ilerliyordum ki istemsizce bir şeyler mırıldadığımı farkettim.
Kafamda yapılacak işlerin sinir bozucu çığlıklarının yankılarının aksine bu ses naif ve sakinleştiriciydi. Öylece diğer sesleri de bastırmasını sağlamak için daha yüksek sesle mırıldanmaya başladım. Sanki garip bir oyun oynarmış gibi ne yaptığımı farketmeksizin banyoya kadar gittim ve mırıldandığım şeyin ne olduğunu anlamaya çalıştım.
Banyo boyunca şarkının geri kalan kısımlarını hatırlamaya çalışıyordum ve hatırladıkça yeni yerleri; diğerlerine ucundan tutturup daha yüksek sesle özgür bıraktım onları. Keyifsiz başlayacak gibi görünen bir gün bir anda farklı anlamlar kazanmaya başladı.
Banyodan çıktım, koşar adımlarla bilgisayarıma ilerledim ve bilgisayarımın hızlı açılması için bütün bildiğim uğur hareketlerini yaptım. Oda dinlemek istiyormuş demek ki saniyeler içerisinde şarkıyı açmış ve vücudumdan sonra da ruhuma da güzel bir banyo yaptırıyordum.
Ne mi dinliyordum? Buyrun eski bir dost, benden de bir merhabayı esirgemeyin;
Şarkıyı bir kaç defa dinledikten sonra istemeyerekte olsa evden çıktım. Gün içerisinde bütün gün dilimin ucunda, aklımın kenarında bu naif şarkı tekrarlanıp durdu. Sanki susamış gibi, acıkmış gibi bu şarkıyı tekrar dinlemek istiyordum. Arada olur bana bu. Bir şarkıyı dinlemezse ölecek hastalığı diyorum ben buna. Bağımlı gibi adeta, histerik...
Eve tekrar döndüğümde bu şahane parçayı yeniden açtım ama bu sefer acımasızca onu loop'a aldım. Defalarca çaldı, her defasında katlanan bir zevkle onu dinledim. 2003'ün buğulu günleri, bu şarkıyı ilk dinlediğim günler aklıma geldi. Hayallerimi hatırladım, hayatıma bir defa daha baktım elime aldığım en kalın gözlüklerle.
Neler yapıyorum, neler yapıyoruz, yaşamak istediğimiz hayat gerçekten bu mu?
Biskuwi...
No comments:
Post a Comment